Amsterdam 1943. Op een zondagmorgen snelt Josefien Langeveldt, moeder van acht kinderen, met haar doodzieke baby Lise naar de huisarts. Onderweg stuit ze op een razzia. Een radeloze jonge vrouw probeert haar zuigeling in Josefiens armen te leggen: ‘Red mijn dochtertje!’ Josefien vlucht in paniek weg. Haar weigering om te helpen blijft Josefien achtervolgen tot ver na de oorlog, als er beneden haar Joodse buren komen wonen.
Wat een mooi geschreven verhaal, als je eenmaal aan het boek begint leg je het boek niet meer weg. Ik heb het althans in een adem uitgelezen…
Joodse buren gaat over een moeder die getrouwd is met een streng katholieke man. Een vrouw die door haar katholieke opvoeding niet heeft geleerd voor zichzelf op te komen en niet haar gevoel heeft leren uiten.
Haar kinderen die zij beschermt met alles wat in haar is, maar die zij ook haar ware gevoelens niet kan tonen of kan uitspreken.
Hoe zij vecht om haar gezin bij elkaar te houden, vooral voor haar lieveling en oudste dochter. Maar ook daar voelt zij zich in tekortschieten. De auteur heeft dit prachtig op papier weten te zetten.
Joodse buren is een fascinerend verhaal met op de achtergrond de oorlog en de Jodenvervolging, de jaren 50/60 en het keurslijf waarin iedereen leefde in die tijd.
Plaats een reactie