De Japanse minnaar

Als klein meisje wordt Alma in 1939 door haar ouders vanuit Polen naar familie in de VS gestuurd om aan de nazi’s te ontkomen. Het verdriet om haar achtergebleven vader en moeder, die de naziterreur niet zullen overleven, wordt alleen verzacht door de vriendschap met haar neefje Nathaniel en met haar vriendje Ishimei, de zoon van een Amerikaas-Japans echtpaar.
De vijandigehid waarmee de Amreikaanse samenleving de drie kinderen tijdens en na de Tweede Wereldoorlog behandelt – Alma is een vluchteling, Nathaniel een Jood en Ishimei een Japanner-brengt hen voor de rest van hun leven bij elkaar: Ishimei wordt Alma’s grote liefde, maar zij trouwt met Nathaniel. Die keuze maken ze vanwege een afschuwelijk geheim, dat zij voor de rest van hun leven delen.
Jaren later wordt dit geheim ontrafeld door Alma’s kleinzoon Seth, die haar regelmatig komt bezoeken in het bejaardentehuis. Daar leert hij de verzorgster Irina kennen, een jonge vrouw met een getroebleerd verleden. Tussen Seth en Irina ontstaat voorzichtig iets moois, maar ook Irina moet zich eerst bevrijden van een jarenlang zorgvuldig bewaard geheim.

Als je de achterflap leest dan wordt het hele boek eigenlijk al kort samen gevat. Ze verklappen soms teveel.
Gelukkig wordt Irina’s aandeel in het boek niet teveel uitgeweid. Want zij voegt aan het verhaal een komisch tintje toe. Door haar werk in een verzorgingstehuis ontmoet ze oudjes, met grappige maar ook ontroerende verhalen. Zo huurt Alma haar in voor haar administratie, maar stiekem ook voor gezelschap. Later komen we achter Irina’s verleden, wat zo tragisch is dat dit bijna niet voor te stellen is.

Allende komt zoals we van haar kennen met meerdere personages op de proppen en ook de geschiedenis wordt niet genegeerd. Toch heeft ze in De Japanse minnaar teveel onderwerpen willen proppen waardoor het de diepgang mist, denk aan racisme, de Tweede Wereldoorlog, Aids, seksueel misbruik.
Desnietaltemin een heerlijke roman van Allende met Alma als hoofdpersonage en haar spetterende romance met Ishimei. Net als je denkt het geheim te ontrafelen komt er een plotwending die je niet aan zag komen. En een klein vleugje mysterie dat zorgt dat je het boek met een glimlach dicht kunt slaan.