Rome, 31 december 1999. In de stad, maar ook in het ‘Woonpark van de Eilanden’ bereiden alle inwoners zich voor op de laatste nacht van het millennium: een vrouw is van plan wraak te nemen op haar overspelige echtgenoot en diens vriendin, twee vrienden besluiten niet geheel vrij van dope de avond door te brengen, een advocaat bestelt een dominatrix om zich flink te laten vernederen, een muzikant wil vrede sluiten met zijn ex-vrouw, een opa besluit zijn kleinzoon te demonstreren hoe je een vuurpijl met militaire precisie kunt richten op de vijand, een stel op hol geslagen hooligans bezoekt onuitgenodigd een feestje, een gigolo verwent een gravin op leeftijd, een vrouw die into new age is, nodigt mannelijk gezelschap uit
Het is een dunne bundel en heeft me niet de klik opgeleverd wat het normaal wel doet met de boeken van Ammaniti. Vermoedelijk is het gekomen omdat het boek maar 144 bladzijden bevat. Het sterke van Ammaniti is namelijk dat hij hoofdpersonen gedetailleerd illustreert en vaak op humoristische wijze de meest gekke eigenschappen aan deze personen toekent. In dit boek heeft hij dit niet kunnen doen. Het boek is daardoor misschien wel te vroeg uitgegeven.
Wel heeft het verhaal zelf de nodige dosis humor. Met de nodige fictie zal je wel een grote glimlach hebben over de gevolgen binnen het verhaal. Toch mag je van de schrijver Ammaniti beter verwachten en is dit het minst geschreven boek van zijn hand. Het boek is zeker wel aardig te noemen en is ook niet slecht, maar Ammaniti kan beter.
Plaats een reactie