Scenarioschrijver Ymke is verheugd als ze hoort dat haar manuscript wordt uitgegeven. Ze probeert van het avontuur te genieten, maar privé heeft ze het zwaar: een van haar zonen zit in de jeugdgevangenis en haar man wil scheiden. En daar bovenop begint het er sterk op te lijken dat iemand het op haar leven voorzien heeft. Bevindt het gevaar zich in schrijverskringen of moet het dichter bij huis worden gezocht?
Ik was na het lezen van mijn eerste boek van Suzanne Hazenberg (Thriller) erg nieuwsgierig naar haar volgende boek. En als kers op de taart kwam ik erachter dat dit boek een vervolg was op het leven van Ymke en haar man en vier kinderen.
Het verhaal neemt je gelijk mee waar je geëindigd was, Ymke ligt in scheiding met haar man omdat hij haar nog altijd veel kwalijk neemt. Maar ook de relatie tussen Ymke en haar kinderen ligt nog altijd erg gevoelig. Daarnaast krijgt ze het flink te verduren van de mensen om haar heen, die het haar kwalijk nemen over hetgeen wat haar zoon heeft gedaan. Continu voelt ze de dreiging om haar heen. Het enige waar ze haar geluk uit haalt is haar boek wat uitgebracht wordt, maar ook daar durft ze eigenlijk niet echt van te genieten, bang wat anderen daar misschien over zullen denken. Ze heeft het gevoel alsof ze geen recht heeft om blij te zijn. Als er dan allerlei moorden plaatsvinden om haar heen en Ymke steeds meer wordt bedreigd, weet Suzanne Hazenberg op een perfecte manier de spanning steeds meer op de bouwen. Wie heeft het op Ymke voorzien? Haar collega’s, de nabestaanden van de twee overleden meisjes, of komt het gevaar juist van binnen het gezin?
Puur leesgenot, een spannend verhaal van het begin tot aan het einde!
Het boek is denk ik goed te lezen als je het eerste boek Thriller niet hebt gelezen. Maar ik denk dat ik persoonlijk toch met veel vraagtekens en een onbevredigend gevoel zou blijven zitten als ik het eerste boek niet had gelezen.
Plaats een reactie