Zwartkonijn

Pete Boland heeft het de hele zomervakantie, zoals alleen pubers dat kunnen, druk met nietsdoen. Lange, snikhete dagen glijden voorbij. Maar dan belt zijn oude schoolvriendin Nicole. ‘Moet je horen, Pete… weet je die kermis in het park? Ik dacht om met z’n allen af te spreken… net als vroeger.’ De herinneringen aan vroeger zijn echter niet alleen vrolijk, en terwijl jaloezie en oud zeer boven komen, raken vijf vrienden verwikkeld in de afschuwelijkste nacht die ze ooit hebben meegemaakt.

Zwartkonijn van Brooks weet te overtuigen. Na zijn voorlaatste en weinig realistische boek, Bedreigd, vreesde ik een inspiratiedip van Brooks. Gelukkig komt hij met Zwartkonijn keihard terug. Het verhaal gaat over een oude vriendengroep en het buitenbeentje Raymond. Ze besluiten nog eenmaal een avond door te brengen in hun oude boomhut, uiteraard met de nodige alcohol. Vervolgens gaan ze hun geluk beproeven op de plaatselijke kermis. De volgende morgen blijkt een populaire jongedame te zijn verdwenen. Tot overmaat van ramp wordt de vermissing in verband gebracht met Raymond… iets wat zijn oude vriend Pete niet kan geloven. Hij zet dan ook alles op alles om te bewijzen dat Raymond onschuldig is, maar ondertussen werkt Pete zichzelf steeds verder in de nesten.

Zwartkonijn is echt gericht op de wat oudere tiener. Voor hen zal de plaatselijke kermis herkenbaar zijn, evenals de omgangsnormen binnen de vriendengroep. Wegens een lugubere gebeurtenis met het konijn van Raymond, merk je dat Brooks het boek tot een wat ouder publiek richt. Hij weet het verhaal spannend te brengen en houdt de vaart er in. Dit ondanks dat er niet bijster veel gebeurd in het verhaal. Toch ben je geneigd steeds een paar bladzijden verder te lezen.

Enig minpunt aan het boek vind ik het open einde dat Brooks gekozen heeft. Eigenlijk getuigd het van niets anders dan lef en respect. Alleen had ik graag willen weten hoe het voor een bepaald personage af zou lopen en dat blijft nu onduidelijk. Wat dat betreft wordt er ook nog wat van je eigen creativiteit verwacht.

Ik vind het jammer dat Brooks in Nederland niet het grote publiek weet te bereiken. Hij verdient het, als kundig schrijver van altijd spannende verhalen voor de jeugd.