Het leven van alleenstaande vader Rufus Opperman neemt een dramatische wending als blijkt dat zijn tienerzoon Sylvester ongeneeslijk ziek is. Wanneer Rufus zijn zoon vraagt wat zijn laatste wens in dit leven is, antwoordt Sylvester stellig: ‘Pap, ik wil de geschiedenisboeken ingaan als Zwarte Sylvester, de allergrootste seriemoordenaar van Amsterdam en omstreken.’ Rufus doet er alles aan om deze wens van Sylvester in vervulling te laten gaan. Maar hoe ver gaat vaderliefde precies en wat als die liefde te ver gaat?
Zwarte Sylvester heeft mij in vele opzichten weten te verbazen. Voor ik begon met lezen had ik niet de achterflap van het boek gelezen. Na enkele bladzijden gelezen te hebben, besloot ik dit alsnog te doen. Het verhaal begint meteen al zo absurd dat ik toch behoefte had om te weten waar het verhaal eigenlijk over zou gaan.
Na het lezen van de eerste paar hoofdstukken dacht ik vooral meermaals ‘Ja hoor, tuurlijk! Dat kan helemaal niet.’ Ongeloofwaardigheid voert duidelijke de boventoon. Op het moment dat je die gedachte loslaat en je gewoon mee laat slepen door het verhaal, is het eigenlijk een heel intrigerend en interessant verhaal. Dat je over een grote fantasie moet beschikken staat buiten kijf. Natuurlijk is het niet mogelijk om, als ernstig zieke kankerpatiënt, meervoudige moorden te plegen en ook nog getuigen en handlangers te hebben die besluiten hiervan geen melding te maken.
Na uitlezen van het boek blijven drie woorden door mijn hoofd spoken; origineel, absurdistisch en ongeloofwaardig. Na het lezen van het dankwoord wint toch de originaliteit het van de andere twee. Waarom mogen volwassenen niet meer fantaseren? Waarom moet het altijd realistisch zijn en echt kunnen gebeuren? Laat je fantasie de vrije loop en je zult in positieve zin verrast worden door Zwarte Sylvester.
Na het verhaal te hebben uitgelezen zou het mij niet verbazen dat het boek verfilmd zou gaan worden. Na een online zoektocht bevestigt de website van uitgever Lewbowski inderdaad mijn vermoeden. En met Arne Toonen als regisseur, kan ik alleen maar nog benieuwder worden naar het eindresultaat.
Plaats een reactie