De jonge Amsterdamse rechercheur Lot van Dijk moet tot haar grote teleurstelling aan de slag bij het korps Twente – ver weg van waar het volgens haar allemaal gebeurt. Ze wordt gek van verveling, totdat tijdens een slepende nachtdienst ineens het lijk van een tienermeisje wordt gevonden in een afgelegen hutje in het bos.
Voor Lot is het al snel duidelijk dat het meisje onderdeel is van de fantasie van een gevaarlijke seriemoordenaar. Ze weet zeker dat er meer slachtoffers zullen volgen en staat te trappelen om aan haar eerste echte zaak als profiler te beginnen. Door de mannelijke collega’s binnen het korps, die haar specialisme met grote scepsis bekijken, wordt ze echter behoorlijk tegengewerkt. Dan wordt er een tweede slachtoffer gevonden. En moeten haar collega’s wel naar haar luisteren.
Het boek volgt Lot van Dijk en geeft de lezer een kijkje in de wereld van de recherche en haar werk als profiler. Maar daarnaast lees je ook hoofdstukken tussendoor die gaan over het leven van de dader, waardoor gaandeweg het boek ook steeds duidelijker wordt wat deze man tot deze gruwelijke daden heeft gedreven.
Het eerste hoofdstuk zet de lezer gelijk op scherp, je zit gelijk helemaal in het verhaal en wilt alleen maar verder lezen.
Jobien Berkouwer heeft een prettige schrijfstijl wat makkelijk wegleest. Korte hoofdstukken wat ik zelf altijd erg prettig vind lezen. Het boek is spannend genoeg, maar had voor mij nog wel iets spannender gemogen.
De schrijfster weet de sfeer over het leven in een dorp in Twente en het werken in een politiekorps waar oude normen en waarden nog gelden mooi te omschrijven. Tevens voel je het wederzijdse respect voor elkaar groeien in de loop van het boek. Jobien weet goed te omschrijven hoe de gedachtegang van een profiler te werk gaat (wat ook niet anders kan door haar achtergrond als daadwerkelijk profiler).
De personages werden uitgediept maar net niet ver genoeg waardoor ik een sterk vermoeden (en tevens de hoop) heb op een vervolg over de jonge rechercheur Lot van Dijk. Want waar we maar een tipje van de sluier opgelicht kregen bij Lot van Dijk en haar collega’s, werd de achtergrond van de dader goed uitgediept. Je krijgt zelfs bijna medelijden met hem.
Het enige minpunt van het boek vond ik het abrupte einde. De dader is gepakt, punt. Maar verder vond ik het een heerlijk boek wat ik met veel plezier heb gelezen en waarvan ik het vervolg, mocht dit komen, ook zeker zal lezen!




Plaats een reactie