De wereld vergaat. Alleen Almere blijft bestaan. Van de bevolking zijn er nog maar enkele duizenden inwoners over. Op een paar honderd ontsnapte gevangenen na zijn dat allemaal vrouwen.
Een stad in Nederland die omgeven is door een muur van mist. Wie de mist in loopt, komt niet meer terug. Onduidelijk is waar deze mensen blijven. De rest van de wereld lijkt niet meer te bestaan. Renate Dorrestein is zelf een van de hoofdpersonen in haar boek. In het echt was ze een jaar lang gastschrijver in Almere. In Weerwater beschrijft zij een onrealistisch scenario. Door haar manier van schrijven zet ze je toch aan het denken. Wat als alles om je heen weg valt behalve dat wat er op dat moment in de stad aanwezig is? Wat als een maatschappij opnieuw ingericht moet worden?
Helaas zijn er weinig spannende, meeslepende gebeurtenissen in het boek. De dagelijkse gang van zaken in de stad wordt beschreven en de interactie tussen de verschillende bewoners in de stad. Hetgeen wat voor opschudding zorgt in het boek is een baby waarvan niemand weet waar deze vandaag komt. Dit zorgde er echter niet voor dat ik het boek in een ‘ruk’ heb uitgelezen. Ik kon het gemakkelijk wegleggen. Het enige wat maakt dat je het boek uit wilt lezen, is toch dat stukje nieuwsgierigheid dat je wilt weten of de dikke mist rondom Almere verdwijnt.
Plaats een reactie