Wachten tot je gehoord wordt

Toen ik daar zo op mijn bed zat, mijn armen om mijn knieën geslagen, dacht ik: ik kan hier toch geen heel jaar doorbrengen? Dat overleef ik niet. – Amanda Knox

Wachten tot je gehoord wordt is een memoir van de jonge Amanda. In 2007 verhuist ze met veel enthousiasme naar het idyllische Perugia in Italië. Voor haar een kans om Italiaans te leren en iets van de wereld te zien. Tijdens haar verblijf in Perugia wordt haar huisgenote Meredith vermoord. Amanda wordt gearresteerd en alle ogen zijn gericht op haar.

Het verhaal begint in begint in Seattle. De plek die Amanda thuis noemt. Toch kriebelt er iets. Ze wilt naar Italië, 9000 kilometer verder. Ze was er klaar voor om haar leven onder moeders vleugels om te zetten naar zelfstandigheid. Haar moeder, een vrije geest, is meteen enthousiast. Haar vader, praktisch en georganiseerd, moet ze zien te overtuigen. Haar ouders stemmen in en laten haar gaan. Niet wetende wat haar, en de familie, te wachten stond.

Amanda had nog geen verblijfplek, dat zou de daar wel regelen. Bij de universiteit komt ze Laura tegen. Zij zoek nog twee huisgenoten voor de villa in de buurt van de universiteit. Amanda neemt de kamer. Kort daarna komt ook Meredith in het huis wonen. Al snel worden ze vrienden. Maar wanneer Amanda na een nacht bij haar vriend Raffaele geweest te zijn, even naar huis gaat, ziet ze dat de voordeur wagenwijd openstaat. Kort daarna ontpopt zich een nachtmerrie. De politie vind Meredith levenloos in haar kamer. Amanda is de hoofdverdachte.

Om haar memoir te ondersteunen zijn er een paar pagina’s met foto’s toegevoegd. Zo krijg je als lezer meteen te zien wie wie is in het verhaal. In het boek beschrijft Amanda de periode in haar leven tot in detail. Ze legt alles heel precies uit. Zoals zij dat heeft ervaren. Er zijn veel passages in het boek die geen toegevoegde waarde hebben. Het voegt niks toe en leidt snel tot verveling. Waardoor het lastig wordt om de aandacht erbij te houden.

Amanda is na vier jaar gevangenschap op vrije voeten. In 2011 werd haar vonnis vernietigd en in 2013 kreeg zij vrijspraak van het Italiaanse Hof van Cassatie. Het proces moet nu overgedaan worden.