Schijnvertoon

Een aanrijding. Een misverstand. Een moord. Dat gebeurt, en daar zijn altijd mensen bij betrokken, soms onschuldig, soms medeverantwoordelijk. Vaak schuldig. Schuld hebben betekent de kans lopen om gestraft te worden, tenzij je het slim hebt aangepakt. En mits iemand niet net iets slimmer is dan jij.

Schijnvertoon heeft drie hoofdpersonen; Bert,Annebeth en Sharon. Alle drie worstelen nog met problemen uit het verleden. Bert, een gescheiden man, mag van zijn ex-vrouw Tanja zijn twee dochters niet meer zien. Dit tot grote frustratie. Met zijn moeder heeft hij goed contact, maar met zijn vader botst het continue. Annebeth is een verpleegkundige op de afdeling Chirurgie die de afgelopen vijf jaar 18 kilo aangekomen nadat haar kindje dood is geboren. Haar man haar in de steek heeft gelaten enkele weken nadat hun kindje was doodgeboren. Nu vindt ze het tijd om het roer om te gooien en gaat ze de strijd met de kilo’s aan. Sharon is een collega van Annabeth en lijkt een verhouding te hebben met een getrouwde man met kinderen. Deze relatie is niet helemaal wat het lijkt te zijn.

Annebeth en Sharon zijn verpleegkundige op de afdeling Chirurgie. Bert komt daar terecht omdat zijn moeder geopereerd is. Hij ziet een mooie verpleegster rondlopen waar hij een briefje met zijn telefoonnummer voor achterlaat. Dit ene briefje brengt het hele verhaal op gang.

Zoals altijd zit je ook nu weer vanaf de eerste bladzijde in het verhaal en laten de personages je niet meer los. Den Hollander weet haar personages altijd zo te beschrijven dat het bijna is alsof je ze zelf kent. Van hoofdstuk naar hoofdstuk voedt ze je vermoeden naar de dader om het vervolgens een hele andere wending te geven waardoor je weer begint te twijfelen. Spannend tot op de laatste bladzijde, en zoals altijd weer een verrassende wending op het einde.

Een heerlijk boek die ik ook nu weer in één ruk heb uitgelezen! Ik ben absoluut een groot fan van de boeken van Loes den Hollander! Ik kan dan ook niet wachten tot haar volgende boek.