De lichtelijk overspannen copywriter Werner van der Linden, reclameman van het jaar 1996 en 1997, ziet mogelijkheden om zijn tanende carrière bij reclamebureau Hot&Lazy nieuw leven in te blazen als hij mag pitchen op een campagne voor een humoristisch kaasproduct van een Belgisch zuivelbedrijf. Met het binnenhalen van deze opdracht zou hij zich kunnen ontdoen van zijn concurrent Enzo Morrez en zo opvolger worden van de baas van Hot&Lazy, Etiënne Schlieberman, met wiens vrouw Werner een lichamelijk en geestelijk vermoeiende seksrelatie heeft, waaraan hij uit strategische overwegingen geen einde durft te maken. Het verlossende idee voor de kaascampagne wil hem maar niet invallen, tot op een ochtend zijn neef Bink, een bekende soapster, op de stoep staat en het geluk Werner eindelijk weer lijkt toe te lachen. Nooit zat een man er meer naast dan hij.
Pijn is de debuutroman van de rebelse Van Erven Dorens. Door zijn televisiewerkzaamheden, rebelse imago en vele studies was ik zeer benieuwd naar dit boek. Helaas heeft Van Erven Dorens maar gedeeltelijk de verwachtingen waar kunnen maken. Het verhaal ligt zeker in de lijn het imago van de auteur. Absurdistisch, veel seks en vrij rommelig. Het verhaal begint meteen met de typische kantoor yup die zijn functie als voorzitter van de studentenvereniging niet los kan laten. Hij vindt zichzelf heel wat en blaast hoog van de toren, maar stelt in zijn omgeving eigenlijk niet zoveel voor. Beau weet deze persoon goed neer te zetten. Gevolg is echter wel dat je, na een eerste hoofdstuk vol seksuele spanning en gescheld, weinig sympathie voor het personage krijgt.
Als je net prettig in het verhaal zit, komt halverwege een absurde wending. Een nieuwe deal loopt helemaal mis, met verstrekkende gevolgen. Wanneer enkele personages in België worden vastgehouden, begint het verhaal op toevalligheden te berusten. Vanaf dat punt wordt het verhaal steeds minder realistisch tot het op een gegeven moment zelfs helemaal ontspoort. Ik kan het verhaal dan niet meer serieus nemen en een gefronst voorhoofd heb ik het boek vervolgens uitgelezen.
Het boek van Van Erven Dorens is vooral geschikt voor lezers met een zeer grote fantasie die in de gedachtewereld van de auteur mee kunnen gaan. Voor mij is het verhaal echter zo ver afgedreven van de werkelijkheid, dat ik het verhaal te ongeloofwaardig overkomt. Wellicht dat het imago van de auteur daar tevens enigszins mee te maken heeft.
Plaats een reactie