Moeders mooiste, vaders trots

Mark en Ilja Koolen hebben een kinderwens, hiervoor gaan ze de medische molen in, maar een zwangerschap blijft uit. Ze besluiten een kindje te gaan adopteren uit China. Door onder meer het lange wachten in de procedures, maken ze op een gegeven moment de keuze om geen kindje uit China te adopteren maar uit Kenia. Hier horen ze goede berichten over. Alle papieren moeten weer opnieuw ingevuld en opgestuurd worden .

Als ze eindelijk naar Kenia kunnen afreizen, betekent dit voor Ilja dat ze daar samen met Raf zes maanden zal moeten verblijven. Mark gaat in deze periode nog wel naar huis, omdat hij tussentijds gewoon moet gaan werken. In Kenia gaan ze vervolgens ook door veel procedures heen, om Raf echt als zoon mee te mogen nemen naar Nederland.

In mijn omgeving zijn er wel mensen die kinderen hebben geadopteerd… maar ik heb nooit zo goed geweten wat een weg er voor moet worden afgelegd voordat ze hun kindje in de armen konden sluiten. In dit boek en in deze situatie van Mark en Ilja wordt dat duidelijk en helder beschreven. Mark en Ilja willen met hun verhaal ook andere stellen helpen, de uitdaging van het adoptieproces aan te gaan. 

Pfff…, na het lezen van dit verhaal van Ilja en Mark, wordt het me wel even duidelijk, wat een lange bureaucratische weg, adoptie van een kind uit een ander land kan zijn! Er moet zoveel geregeld worden en ook afspraken, die maar weer uitgesteld worden…. Toch proef je uit het hele verhaal van Mark en Ilja de liefde voor hun kindje ‘Raf’ uit Kenia.