Mag ik je stelen?

Mag ik je stelen? gaat over drie bevriende stellen die allen wonen in een rustig dorpje in Engeland. Tussen Nat en zijn vrouw Cassie gaat het al jaren goed. Hij zorgt voor het inkomen en zij voor het huishouden en de kinderen. Tussen Laure en Gerard gaat het echter stukken minder goed. Gerard heeft een eigen zaak dat op de rand van faillissement staat. Financiële problemen vallen hun ten deel. Het is bijna onmogelijk om de school van hun kinderen en de kosten van het huis te kunnen betalen. 

Bij Tom en Sarah gaat het al niet veel beter. Tom is huisman en zorgt voor hun kinderen. Hij zegt al jaren toch echt eens aan een roman te beginnen, maar zet geen eerste stap daartoe. Sarah werkt zich ondertussen een slag in de rondte om haar gezin te kunnen onderhouden. Het onvermijdelijke gebeurt: Tom krijgt het begrip van Laure dat hij van Sarah niet krijgt en Laure kan eindelijk haar verhaal doen bij Tom. Onderdrukte verliefde gevoelens gaan bij hen de boventoon voeren, maar kunnen ze dit de kinderen en hun echtgenoten wel aandoen?

Mag ik je stelen? is een typische chicklit waarin relaties en vriendschappen centraal staan. In het begin is het verhaal voornamelijk verwarrend. Het boek volgt verschillende personages. Verwarrende hieraan is dat elk stel ook nog twee of meer kinderen heeft. Al gauw bevat het boek minstens twaalf personages. De stellen kun je goed uit elkaar houden, maar voor de kinderen ligt dat anders. Het is bijna niet te onthouden welk kind bij welk stel hoort. Ondanks de vele personages die het boek rijk is, is het de auteur wel gelukt deze personages onderling redelijk van elkaar te laten verschillen. 

Het is goed dat de schrijfster voor drie stellen heeft gekozen om zo wat harmonie in het geheel te brengen. Zo is er een stel dat een goed huwelijk heeft waar niet aan te toornen valt. Dit geeft wat tegengewicht aan het overspel van de twee ander personen en dat maakt het verhaal realistischer. Echte liefde bestaat echt, zo wil de schrijfster ons laten inzien. Het is niet alleen maar sores in een relatie, maar als getrouwd paar zul je toch echt aan een relatie moeten werken, het gaat niet vanzelf. 

Het is een goed idee geweest om de traditionele man/vrouw rollen ook eens om te draaien. Tom en Sarah zijn hier voorbeeld van. In hun geval is het Sarah die het gezin moet onderhouden. Bij de andere twee paren is de man de kostwinner is onderhouder van het gezin. Het is verfrissend dat de schrijfster hier van afgestapt is in het geval van Tom en zijn vrouw. 

Het eind van het boek lijkt wat abrupt te komen. In slechts enkele bladzijden worden alle problemen uitgesproken en opgelost. Hoe onverwacht het eind ook mag komen, afgeraffeld is het nergens. De auteur heeft over het eind nagedacht en het zit goed en realistisch in elkaar. Het enige wat ik mis is een hoofdstuk met hoe het de stellen enkele maanden, zo niet jaren later vergaat. Ik was na het dichtslaan van het boek nog erg benieuwd hoe de uiteindelijk overgebleven stellen het gerooid hebben. 

Verder is er weinig kritiek te geven op dit boek. Voor personen die graag een chicklit lezen op zijn tijd is dit gewoon een aanrader. Verwacht geen diepgaand verhaal of boeiende karakters. Maar voor een tijd ontspanning zorgt Mag ik je stelen? wel.