De 89-jarige Isabelle McAllister vraagt haar kapster Dorrie om een grote gunst: ze vraagt haar, een zwarte alleenstaande moeder van halverwege de dertig, om met haar half Amerika te doorkruisen zodat zij in haar geboortestad een begrafenis kan bijwonen. Zonder verdere uitleg. Dorrie, die graag even weg is van alles vanwege de zorgen om haar tienerzoon en nieuwsgierig is naar de geheimen uit Miss Isabelles verleden, stemt toe. Niet wetend dat ze een reis tegemoet gaat die beide vrouwen voorgoed zal veranderen. Tijdens de lange autorit vertelt Isabelle hoe ze als jonge, eigenzinnige tiener in de jaren dertig in Kentucky verliefd werd op de zwarte zoon van de huishoudster, in een tijdperk waarin zo’n relatie onmogelijk was.
In Kom naar huis volgen we het verhaal van de op leeftijd zijnde Isabelle. Samen met Dorrie maakt zij een ware roadtrip. Gaandeweg de reis leren de dames elkaar steeds beter kennen. Ze leren meer over elkaars leven en doen en laten. Al snel ontstaat er steeds meer begrip voor de ander en de dames bouwen een band voor het leven op. Niets is wat het lijkt en al gauw blijkt dat iedereen zijn eigen portie ellende meekrijgt in het leven. Het verhaal draait allemaal om de wereld tussen blanken en zwarten. Dorrie verteld haar verhaal in het heden, Isabelle verteld wat zij meemaakte in het verleden, toen zij verliefd werd op een zwarte man.
Kom naar huis is een meeslepend verhaal. Waar het bij aanvang nog rustig wordt opgebouwd, blijf je doorlezen op het moment dat de dames aan hun reis beginnen. De lezer komt steeds meer te weten over de vreselijke geschiedenis van Isabelle. En helaas komen niet alle verhalen tot een mooi eind, liefde blijkt niet alles te kunnen overwinnen. Na het dichtslaan van het boek vraag ik mij hevig af hoeveel ellende een mens aankan in het leven. Kippenvel.
Een zeer mooi debuut dat ver boven de verwachtingen uitstijgt. De personages gaan in je hart zitten en je gaat van ze houden. Het zal blijken dat er veel verbeterd is in al die jaren, maar dat er nog altijd heel veel te verbeteren valt, ook hedendaags. Een van de mooiste boeken die ik in de laatste jaren gelezen heb. Dit verhaal zal mij nog lang bijblijven.
Plaats een reactie