Hospitaal

Een trauma helikopter vervoert een man naar het ziekenhuis. Hij wordt geopereerd door een beroemde specialist en zijn traumateam: de knappe hersenchirurg, een jonge verpleegster, die verliefd op hem is en een anesthesiste die zij als haar liefdesrivale ziet. Terwijl de man op de operatie tafel voor zijn leven vecht, wordt een paar zalen verder een jongen wakker die op verkenningstocht door het ziekenhuis gaat. 

Toby Litt neemt je mee in de hectische wereld van het ziekenhuis, waar verschillende personen werken. Toby Litt gunt je een kijkje in het leven van deze personen hierbij moet je denken aan verpleegkundigen en hun liefdesperikelen die ze meenemen naar het werk, anesthesisten met gedragsproblemen en hersenchirurgen met de drang zich continu te bewijzen. Het verhaal bevat geen hoofdstukken, maar wisselt per alinea van personage naar personage wat het boek dynamisch maakt. Er komen echter heel wat personen in voor wat het verwarrend kan maken. In het eerste deel van het boek komt het nog redelijk realistisch over naarmate het verhaal vordert lijkt het meer op een verschrikkelijk slechte nachtmerrie. Hier gaat het verhaal erg achteruit het wordt vager, waziger en super onrealistisch, er is weinig leuks meer aan. 

Als blijkt dat er personeel aanwezig is dat voodoo praktijken uithaalt op patiënten, ander personeel opiaten steelt uit de apotheek, de bewakers seks hebben met elkaar, er een boom uit een jongen groeit en overal mist rond het ziekenhuis optrekt gaat er een belletje rinkelen bij twee verpleegkundigen en gaan op onderzoek uit. Dat is even spannend maar toch weet het verhaal je niet te boeien het komt te wazig over. De personages worden dan ook steeds vager en vager. Toby Litt is wel een goede verhalenverteller, maar doordat het verhaal soms ontzettend wazig werd, kon het mij niet pakken. Je weet met dit soort verhalen, dat het verhaal een raar einde zal hebben. Voor mensen die van dit soort verhalen houden is het zeker de moeite waard, en voor sommige personen gewoon niet.