Het wisselkind

Op een zomerse dag rent de zevenjarige Henry Day weg van huis en verstopt zich in een holle boom. Vanuit deze schuilplek wordt hij ontvoerd door de wisselkinderen: verwilderde wezens die in het geheim in de bossen leven. Op Henry’s plek wordt een wisselkind achtergelaten, dat zijn gedaante en identiteit aanneemt. De nieuwe Henry moet zich aanpassen aan de moderne wereld en aan zijn nieuwe familie, voor wie hij zijn ware identiteit verbergt. Hij kan echter zijn buitengewone talent op de piano niet onderdrukken, een gave die de echte Henry nooit had getoond. Zijn moeder is in de wolken over Henry’s plotselinge interesse voor muziek, maar zijn vader vertrouwt het niet… 

Laat je meeslepen in de wereld van elfen, kobolds en het enge woud met al zijn gevaren. De jonge Henry heeft geen idee van het gevaar in het bos en wordt dan ook ontvoerd door de wisselkinderen, Henry moet zich aanpassen aan zijn nieuwe identiteit, iets wat tussen een elf en een kobold in zit. Henry schrikt van zichzelf en weet niet wat hij hiermee aan moet. Gaandeweg leert hij zichzelf accepteren en weet hij zijn weg te vinden in zijn nieuwe leven in het woud. Langzaam vergeet hij zijn oude leven en gaat hij twijfelen of hij ooit een mens is geweest. Hij krijgt meteen een andere naam, hij gaat van Henry Day naar Aniday, de namen zijn overigens erg grappig in het boek en leuk verzonnen. 

Een ontroerend moment in het boek is als zijn vader hem roept aan de rand van het bos, maar de echte Henry verstaat het niet en hoort alleen maar gebrabbel, Henry schrikt van de man, die eigenlijk zijn vader is. Het is mooi beschreven hoe de vader zijn wantrouwen deelt met de jongen die zich voordoet als Henry, hij vertrouwt het niet. Donohue laat je tevens meeleven met de Henry die zelf vroeger een kobold was en nu het leven van Henry leidt. Deze Henry begint zich steeds meer schuldig te voelen en is ook op zoek naar zijn ware identiteit. 

De hoofdstukken zijn kort en lezen lekker snel weg. Je leeft mee met Henry en met Aniday. Er komen verschillende grote tijdsprongen in het boek voor, dit is jammer dan lijkt het heel versneld wat het verhaal aan de ene kant geen goed doet, maar aan de andere kant weet je dan wel wat er na zo’n hele tijd gebeurd. Het blijft echter onduidelijk waarom de kinderen verwisseld worden voor wisselkinderen dit is jammer. 

Donohue heeft een origineel en verfrissend debuut neergezet, wat schreeuwt om een vervolg om te zien hoe het Aniday verder afgaat in de wereld van elfen en sprookjes…