Het verhaal van Else

Else groeit op in het Duitse Hamburg. Het is oorlog, maar haar familie probeert zo normaal mogelijk te leven. Else weet niet dat haar ouders niet haar echte ouders zijn. De Nazi’s noemen haar een halfbloed zigeunerin. 

In het voorjaar van 1943 wordt Else naar kamp Auschwitz gestuurd. Met heel veel andere mensen zit ze dagenlang in een trein zonder ramen, zonder eten en er is niemand die ze kent. Else is dan acht jaar. Haar vader probeert alles om haar terug te halen. Zal het hem lukken? Het verhaal van Else is echt gebeurd.

Else is zielsgelukkig met haar leven in Hamburg, ze heeft lieve ouders die goed voor haar zorgen. Alles verandert als ze wordt meegenomen uit huis door mannen met lange jassen. Else ze snapt er niets van. Else wordt steeds banger als ze heel veel mensen om haar heen ziet die doodsbang om hun heen kijken. Else is de enige die alleen is, iedereen heeft familie om zich heen… En dan slaat de angst haar om het hart, waar gaat ze heen? En zal ze haar ouders ooit nog terug zien?

Else beschrijft heel letterlijk, en door de ogen van een kind, wat het is om te leven in een oorlog. De verschrikkingen volgen zich in een hoog tempo op, maar pas wanneer Else ouder is beseft ze wat er werkelijk gebeurde in kamp Auschwitz. We leven mee met Else tijdens haar verblijf in het kamp. Gelukkig heeft ze een vriendin gevonden die haar onder de hoede neemt. 

Het verhaal wordt ondersteund door tekeningen, waardoor de lezer zich er een goed beeld bij kan vormen. Else verteld ook over verschillende mensen, en er wordt dan in schuinschrift verteld wat er uiteindelijk met hen gebeurd is. Dit is een interessant aspect van het verhaal. Zo krijgt de lezer antwoorden op de vragen die door het hoofd blijven spoken.

Het verhaal van Else is een jeugdboek en dus ook zo geschreven dat het niet te eng is voor kinderen, maar toch interessant voor alle leeftijden. Een must voor ouders die hun kinderen over de Tweede Wereldoorlog willen vertellen, maar dan wel door de ogen van een kind. De auteurs hebben met behulp van Else een ontroerend verhaal neergezet. Ik vind het dan ook heel knap dat ze na al die jaren haar verhaal durft te vertellen. Het is belangrijk om te weten wat onze voorouders allemaal moeten hebben doorstaan in de Tweede Wereldoorlog, dat mag nooit vergeten worden.