Martha wordt zwaar gedrogeerd en mishandeld voor dood achtergelaten in een bos. Zij ontwaakt in een ziekenhuis en dan blijkt dat haar tante Drewe Hildebrand is verdwenen. Drewe is een grote naam in de kunstwereld. Alles waarvoor zij zich inzet gaat het helemaal maken. Voor haar verdwijning zet ze zich in voor de bio-anatomische kunst. Van zichzelf heeft Drewe een bloedmasker laten maken. Een kleiafgietsel van haar eigen gezicht, overgoten met haar eigen bloed waarna het wordt bevroren. Met de maker van het bloedmasker had Drewe een gepassioneerde verhouding. Bij de verdwijning van Drewe is het bloedmasker uit de vitrine gehaald en op de grond ontdooid. Een enorme hoeveelheid bloed op de vloer is het gevolg. Dat betekent echter niet dat zij dood is. Dan volgt de zoektocht van Marthe naar de toedracht van haar mishandeling en de verdwijning van Drewe. Martha raakt verstrikt in een rij feiten en fantasieën.
In Het bloedmasker blijft de zoektocht van Martha door vragen omgeven. Als lezer krijg je namelijk veel onwaarschijnlijke wendingen in het verhaal voorgeschoteld. De personages en locaties waarin zij terecht komen zijn niet erg diep uitgewerkt. Het feit dat het boek in de ik-vorm is geschreven draagt daar zeker aan bij. Het boek neemt de lezer dan ook onvoldoende mee in het verhaal en is daarmee nooit echt heel spannend.
De korte recensies achterop het boek zijn zonder uitzondering positief. Op de voorkant wordt zelfs vermeld dat fans van Minette Walters en Ruth Rendell heel blij zullen zijn met dit verhaal. Helaas doet het boek naar mijn mening geen recht aan deze positieve recensies. Kortom Het bloedmasker, het derde boek van Lauren Kelly dat in het Nederlands is vertaald, is geen aanrader.
Plaats een reactie