Halverwege het graf

Cat Crawfield is zelf half-vampier, maar dat weerhoudt haar er niet van te jagen op de ondoden. Zo neemt ze wraak op haar vader, die het leven van haar moeder verpestte. Als Cat gevangen wordt genomen door de sexy vampier Bones gaat ze een onverwachte en spannende samenwerking met hem aan. Maar dan worden zij en Bones zelf doelwit en moet Cat een kant kiezen. En die van Bones wordt steeds aantrekkelijker…

Alweer een boekenreeks over vampiers. Was dat verhaal niet allang uitgemolken? Nee dus, want Halverwege het graf, het eerste deel in de Nachtjagers trilogie van Jeaniene Frost is verrassend anders. Momenteel is de grote vampierhype The Vampire Academy, over koninklijke vampiers, hun bodyguards en het leven op een vampier-highschool, en eerder was natuurlijk Twilight het grote vampiersucces. Nu is er dan een totaal nieuwe reeks, die even stoer is als The Vampire Academy, maar veel minder zoetsappig is dan Twilight. De hoofdpersoon, Cat, is onbevreesd, dapper, stoer en kan een serieuze stoot uitdelen. Ze is een vrouwelijke Blade -voor degenen onder ons die deze actieheld niet kennen: dit is een mannelijke half-vampier die op vampiers jaagt- die nergens voor terugdeinst.

Haar tegenspeler in Halverwege het graf is de grofgebekte, minstens zo stoere en vooral erg sexy Bones. Hij neemt haar gevangen in de veronderstelling dat zij zijn vijand is, maar komt er algauw achter dat hij haar talenten en unieke samenstelling goed kan gebruiken in zijn eigen strijd tegen vampiers. Ze vormen een verfrissend bondgenootschap, die niet vies is van een flinke scheldpartij hier en daar. De beledigingen zijn niet van de lucht en het is een constante strijd tussen Cat en Bones: wie is er stoerder? Dit is in het begin leuk, maar na zo’n tweehonderd bladzijdes vond ik wel dat de toon enigszins gematigd kon worden. Gelukkig begon het verhaal zich toen ook verder te ontwikkelen dus ik kon met een gerust hart verder lezen.

Halverwege het graf is een lekker wegleesboek met te gek uitgewerkte actiescènes, een grote spanningsboog, een lekker gedoseerde hoeveelheid romantiek en vooral genoeg om naar uit te kijken in deel twee.  Er zitten voldoende verhaallijnen in om het interessant te houden voor de lezer, en als je door de scheldpartijen en verwensingen heenkijkt, is het een boek om van te smullen. Ik zie uit naar deel twee en drie!