Leerling verpleegkundige Jessie Weehuizen laat met haar columns de lezers delen in haar belevenissen met patiënten die ze verzorgt. Daarbij verzwijgt ze de verdrietige kanten van het ziekenhuisleven niet, maar haar fijnzinnige humor komt steevast om de hoek kijken. Ze laat zichzelf kennen als de zuster met een grote dosis tact, die veel gedaan krijgt van haar patiënten. Dat blijkt uit de woordenwisselingen met de zieken, zoals ze die in haar unieke columns beschrijft.
Jessie Weehuizen beleeft als leerling verpleegkundige ontzettend veel grappige maar ook verdrietige situaties mee. Ze werkt tenslotte met mensen en geen dag zal dan hetzelfde zijn in het ziekenhuis. Wat me opviel aan haar columns is dat ze ontzettend veel plezier aan haar werk beleeft en geen enkele mindere dag heeft. Misschien had Jessie dat wel, maar stond haar hoofd er niet naar om een column hierover te schrijven.
Het is in haar columns te merken dat ze net in de zorg werkt, veel is nog leuk en fantastisch maar naarmate het boek vordert komen er ook meer columns over zaken in de zorg die minder leuk zijn, zoals ontevreden familieleden van patiënten of de hiërarchie die nog steeds plaatsvindt in het ziekenhuis. Een ietwat geromantiseerd boek van Jessie Weehuizen maar niet minder vermakelijk.
Plaats een reactie