Stel je voor: je wordt wakker en merkt dat je bent vastgebonden aan een boom. Je hebt geen idee waar je bent. Het is koud, regenachtig en in de wijde omtrek is geen mens te bekennen. Bij je voeten ontdek je een briefje met de tekst: Dit is je verdiende loon. Vanavond ben je dood.
Het overkomt de zestienjarige Sophia. Ze is wanhopig en ze probeert om te ontsnappen. Maar tevergeefs. Terwijl de tijd doortikt, herinnert ze zich langzaam weer flarden. Weet Sophia uiteindelijk wie haar heeft ontvoerd? Kan ze dit overleven? En welke rol speelt Damian, haar nieuwe vriend? Ze heeft slechts een dag om achter de waarheid te komen.
Sophia komt terecht in een ware nachtmerrie, eerst denkt ze nog dat het een droom is maar als ze de pijn en kou echt voelen dringt de ijzige waarheid tot haar door. Ze heeft haar uitgaansoutfit aan, dus ze had een feestje gisteravond. Op deze manier probeert Sophia erachter te komen wat er is gebeurd. Langzaamaan vallen de puzzelstukjes in elkaar, maar zal ze het redden?
Het verhaal neemt je mee in het heden en het verleden. Je leert Sophia en haar vriendinnen kennen door middel van flashbacks van Sophia, ze wil weten wie dit haar heeft aangedaan. Haar vriend Damian lijkt geen goede jongen maar is dat ook zo? Ze was zo verliefd op hem maar waarom knaagt dat rare gevoel dan aan haar?
We krijgen ook een kijkje in het leven van de ontvoerder van Sophia, dit gaat zeker niet over rozen. Waarom heeft diegene Sophia ontvoerd? Het duurt niet lang voordat je er allemaal achter komt, want het boek bevat jammer genoeg maar 77 bladzijdes en dat is nooit genoeg voor een auteur als Wallis de Vries. Je wilt meer lezen. Het boek lees je in een adem uit, het plot is verdraaid onverwacht… Voor een volgend verhaal is het hopen op meer bladzijdes!
Plaats een reactie