Marnie Logan heeft regelmatig het gevoel dat ze bekeken wordt: een warme adem in haar nek, een schaduw vanuit een ooghoek die verdwijnt zodra ze zich omdraait. Haar man Daniel wordt vermist en Marnie kan niet bij zijn bankrekening of levensverzekering, waardoor ze hun gezin niet kan onderhouden. Radeloos en depressief zoekt ze hulp bij klinisch psycholoog Joe O Loughlin. Joe wantrouwt Marnie echter omdat ze weigert over haar verleden te praten. Dan krijgt hij Daniels Grote Rode Boek in handen een collage van foto s, anekdotes en interviews over Marnies leven. Dit boek was ooit bedoeld als een verjaardagscadeau voor haar. Vlak voor zijn verdwijning deed Daniel een schokkende ontdekking. Ieder – een die Marnie ooit kwaad heeft gedaan, heeft dat zwaar moeten bekopen. En nu Joe in haar leven is zou hij wel eens de volgende kunnen zijn.
In het verleden heb ik regelmatig thrillers gelezen van Robotham. De laatste jaren eigenlijk onbewust steeds minder. Dit jaar kwam ik in aanraking met zijn nieuwste, Door mijn ogen. Onbevangen heb ik me in het verhaal gestort en ook nu wist Robotham mij te boeien met zijn verhaal. Ondanks dat Door mijn ogen het zevende deel is met Joe O’Loughlin in de hoofdrol, is het boek prima afzonderlijk te lezen.
In Door mijn ogen volgen we Marnie en haar tienerdochter en zoontje. Haar man is een jaar eerder spoorloos verdwenen en niemand heeft sindsdien nog van hem gehoord. Marnie moet alles doen om de eindjes aan elkaar te knopen. Om stoom af te blazen bezoekt ze regelmatig psycholoog Joe. In haar omgeving verdwijnen echter steeds meer mensen. Zonder aantoonbare reden. Wel aantoonbaar is Marnies aanwezigheid vlak voor of tijdens de moord. Tevens blijkt dat oud klasgenoten van haar studietijd niets meer haar te maken willen hebben. Is Marnie zelf aan het doordraaien of is er iemand in haar omgeving die alles van haar weet en hier handig gebruik van maakt?
Door mijn ogen weet te boeien vanaf de eerste bladzijde. Spannend is het nooit, intrigerend is het wel degelijk. Steeds komt de lezer een stapje dichter bij de waarheid. Daarbij is het karakter van zowel Marnie als Joe goed uitgewerkt en is de onderhuidse spanning voelbaar. Marnie heeft bijna nooit een waarschijnlijke verklaring voor het gebeurde, toch gelooft de lezer haar.
Het plot is ingenieus en Robotham weet hierin alle losse eindjes samen te laten komen en de lezer ook nog eens te verrassen. Na onthulling van de identiteit van de dader zijn we er echter nog niet. Robotham kiest ervoor nog een behoorlijke dosis spanning toe te voegen in de vorm van een ontvoering.
Door mijn ogen is een vermakelijk en boeiend verhaal met de nodige spanning en goed voor enkele uren gegarandeerd leesplezier.
Plaats een reactie