In de stille nacht

Het is een doodstille zondagavond in een rustige buitenwijk van Glasgow. De televisie staat aan en het avondeten wordt bereid. Maar de rust wordt wreed verstoord als een gedeukte bestelbus voor de deur van één van de huizen stopt. Twee mannen met bivakmutsen springen eruit en stormen het huis binnen, bedreigen de bewoners met een pistool en eisen geld, veel geld. Verbijsterd zeggen de familieleden dat ze zoveel geld niet bezitten. De overvallers kidnappen de grootvader en verdwijnen in de stille nacht. Als de ervaren politievrouw Alex Morrow zich in de zaak verdiept, komt ze allerlei diep verborgen geheimen op het spoor.

Alex Morrow is een vrouw uit de achterbuurt van Glasgow die zich omhoog heeft gewerkt in het politiekorps. De geheimen uit het verleden (en heden) gelden ook voor haar: haar broer is namelijk niet helemaal zuiver op de graat. Ze wil niet graag dat dit bekend wordt onder haar collega’s. Haar baas MacKechnie trekt meestal haar mannelijke collega Bannerman voor. Ook dit zit haar dwars. Haar persoonlijke leven is één groot drama: haar man en zij hebben hun zoon verloren en leven in een emotionele impasse. De ontvoerders Pat, Eddie en Malki zijn behoorlijke losers. Pat is zelfs tot over zijn oren verliefd op de jongste dochter van de man die ze ontvoerd hebben

Na het lezen van de eerste dertig bladzijden van dit boek vond ik het verhaal op een één of andere manier niet aantrekkelijk. De hoofdpersonen waren stuk voor stuk niet sympathiek, zelfs Morrow niet. Halverwege het boek schiet het verhaal ook nog steeds niet op en blijft dit gevoel dan ook hangen. Maar dan bekruipt langzaam het idee hoe het is gekomen dat Morrow zo’’n bitch is: veel ellende van een troosteloze jeugd, je kind verliezen en een mannelijke collega die het lievelingetje is van de baas. En dan begint het verhaal ook op te schieten. Er gebeurt heel veel. De ontvoerders hannesen maar wat aan en de familie van de ontvoerde man hebben stuk voor stuk hun eigen geheimen die ontrafeld worden. Morrow moet ook voor de nodige informatie terug naar haar vrienden uit het verleden en zelfs naar haar broer, heel confronterend voor haar. 

De opbouw van dit boek is dan ook traag te noemen maar als Mina dan uiteindelijk los komt met de spanning wil je het graag uitlezen. Dus als je je door de eerste helft van het verhaal heen kan worstelen, krijg je de andere spannende helft als beloning.