Het leven van de 16-jarige Mia draait om muziek. Ze heeft net met haar cello een succesvolle auditie gedaan voor het gerenommeerde conservatorium Julliard in New York. Haar vriend Adam speelt in een populaire band. De toekomst ziet er rooskleurig uit. Wanneer Mia, haar ouders en jongere broertje Teddy onverwacht een vrije dag hebben vanwege hevige sneeuwval, besluiten ze gezellig uit te gaan. Maar onderweg boort een vrachtwagen zich in volle vaart in hun auto.
Aanvankelijk lijkt alles goed. Ze hoort Beethoven nog steeds op de achtergrond, en… ze staat aan de kant van de weg in dezelfde spijkerjurk die ze vanochtend heeft aangetrokken. Maar al snel blijkt dat het helemaal niet goed is. Haar ouders zijn dood en als ze op zoek gaat naar haar broertje, ziet ze een hand uit het raam steken met daaraan de zilveren armband met de kleine cello- en gitaarbedeltjes die Adam haar voor haar 17e verjaardag heeft gegeven. De armband die ze nog steeds om heeft… In de vierentwintig uur die volgen op het afschuwelijke auto-ongeluk, wordt Mia voor een onmogelijke keuze gesteld.
Forman heeft voor een aparte en zeer interessante invalshoek gekozen om het verhaal te vertellen. Op het moment dat Mia in het ziekenhuis komt, ligt ze namelijk in coma. Ze is buiten haar lichaam getreden en kan gewoon door het hele ziekenhuis. Zo ziet ze alle familieleden die op bezoek komen. En ook hoe Adam een poging doet om voorbij de receptie te komen om zijn zieke vriendin te kunnen bezoeken. Stiekem hoort en ziet Mia alles, al weten de anderen dat natuurlijk niet.
Het verhaal is erg tragisch, maar toch heeft Forman er de nodige humor in weten te brengen. De draad van het verhaal is of Mia kiest om te leven of te sterven nu ze een groot deel van haar familie kwijt is. Een interessant vraagstuk. Aan de ene kant wil ze weg van het leven, maar aan de andere kant heeft ze een lieve vriend en leuke vrienden. De tijd dat ze in coma ligt wordt een dilemma.
Forman bewijst maar eens dat een jeugdboek niet altijd vrolijk en leuk hoeft te zijn. Met een wat zwaarder thema zal zij lezers weten te raken en laat ze de lezer, ondanks het trieste verhaal, het boek aardig tevreden dichtslaan.
Plaats een reactie