Op het Amsterdamse Barlaeus Gymnasium had David Samuels verkering met Naomi, een meisje dat precies zo was als hij: verantwoorde conversatie op de champagne-tuinfeesten van de elite in Oud-Zuid. Alleen maar nette mensen. Nu is David Samuels 21 en op zoek. Hij zoekt naar wie hij is. David is joods maar door zijn zwarte haren ziet hij eruit als een Marokkaan. Hoort hij bij de witte Hollanders of bij de mensen die ze allochtonen noemen? Hij zoekt naar wat hij later moet worden….
Het boek kun je beschrijven als een multicultureel boek welke diverse vooroordelen over Nederlandse allochtonen blootgeeft. Dit is leuk verwoord en absoluut niet storend. Soms wil het daarom een zware lading geven maar hoe Robert Vuijsje het verwoord is vermakelijk! Diverse groeperingen worden op de korrel genomen en flink onder een vergrootglas gelegd.
Het boek zelf gaat over David Samuels welke voor een zware dilemmas staat in het leven. Zo heeft hij heeft een vriendin, met wie hij al vanaf zn twaalfde een relatie mee heeft, maar twijfelt erg of hij oud wilt worden met haar. In haar bijzijn voelt hij zich om zn gemak, maar mist in zekere zin de spanning. Naast de relationele moeilijkheden weet hij ook niet goed wat hij werkelijk wilt worden. Na een afgerond gymnasium is de stap verder erg moeizaam. Het verhaal omschrijft deze zoektocht langs diverse avonturen. Zo denkt David een obsessie te hebben voor donkere negroïde vrouwen, welke onberekenbaar zijn en uit een ander milieu komen dan zijn eigen joodse opvoeding.
De titel Alleen maar nette mensen, slaat op de opvoeding en omgeving waarin David is opgegroeid. Zo heeft zijn vader een goede functie bij de publieke omroep en wonen ze welgesteld in Amsterdam Oud-Zuid. Dit botst erg met de leefstijl van David en kan zich hier niet helemaal in vinden. Vermakelijke situaties ontstaan dan.
Het boek is een aardig geschreven roman en leest lekker weg. Onlangs las ik in de media dat het boek ook verfilmd gaat worden. Ik ben benieuwd naar de uitwerking hiervan.
Plaats een reactie