Op sterven na dood

Als Ronnie Wilson bij het opstaan had geweten dat hij een paar uur later dood zou zijn, had hij zijn dag toch wat anders gepland……
Te midden van de rokende puinhopen van de Twin Towers, op de tragische ochtend van 11 september 2001, ruikt Ronnie Wilson de kans van zijn leven: de chaos in New York verschaft hem een alibi om zijn mislukte leven en huwelijk in Brighton voor eeuwig achter zich te laten en opnieuw te beginnen. Vijf jaar later worden de stoffelijke resten van een vrouw in een rioolput in Brighton gevonden, en het onderzoek dat volgt leid Roy Grace over de halve aardbol. Dan duikt er een tweede lichaam op, in de kofferbak van een verlaten auto in Australië. Forensisch onderzoek wijst uit dat het opnieuw om een vrouw uit Brighton gaat.

Dit boek bestaat uit 4 verhaallijnen: Roy Grace, de inspecteur uit Brighton, die het onderzoek leidt van het lijk in de rioolput. Ronnie Wilson, ten tijde van 9-11 in New York, die zijn kans ruikt om hiermee zijn dood in scene te zetten. Abby Dawson, die met een gestolen waardevolle postzegelverzameling, op de vlucht is. En Ricky/Chad Skeggs, die achter Abby en de waardevolle postzegels aan zit.

Door de vier verhaallijnen in dit boek moet je constant je aandacht erbij houden om te zorgen dat je weet welk deel van het verhaal er nu weer wordt verteld. Dat maakt het allemaal wel een beetje verwarrend. Op zich is het wel een spannend verhaal, maar ik had toch liever gezien dat, in ieder geval, tenminste twee van deze verhaallijnen zich al halverwege het boek hadden gekruist. Dat had het boek een stuk rustiger gemaakt. Nu gebeurd dit pas aan het eind van het boek. De personages zijn wel goed neergezet, behalve Abby, die wordt neergezet als een bang neurotisch vrouwtje, terwijl ze het hele verhaal door moedig genoeg is om van alles te flikken. Dat vond ik niet zo goed kloppen. Verder word er in dit verhaal wel goed gebruik gemaakt van de huidige omstandigheden: het drama van 9-11 of het gebruik van mobiele telefoons, en krijgt het daardoor wel een realistisch tintje. Kortom: een goed verhaal maar op een onrustige manier geschreven.