Wanneer Elsa op haar vakantieadres in Zuid-Frankrijk hoort dat haar vader is vermoord, neemt ze direct het eerste vliegtuig terug naar Nederland. Eenmaal in Amsterdam ontdekt ze dat haar vader, een emeritus hoogleraar, een groot staatsgeheim op het spoor was, waarvan het uitlekken onvoorstelbare gevolgen zou hebben.
Met de hulp van Maarten van Eck, de beroemde televisieprofessor, besluit Elsa door te gaan waar haar vader is gebleven. Wat hebben de geschriften van Cicero met het geheim te maken? En wie is toch de mysterieuze Vier? Terwijl ze op de hielen wordt gezeten door politie én moordenaars, volgt er een ijzingwekkende achtervolging van 24 uur, een rit die leidt van Amsterdam, via de Noord-Hollandse duinen, naar Zuid-Frankrijk.
Met de romans van Lubach ben ik goed bekend, naar de eerste thriller van zijn hand was ik dan ook uitermate benieuwd. Helemaal na alle lovende recensies. Begin dit jaar kon je niet om dit boek heen en ook ik wilde nu weleens weten waarom niet.
Het boek vangt aan met Elsa en haar man en zoontje terwijl zij op vakantie zijn in Zuid-Frankrijk. Na een telefoontje dat haar vader is overleden gaat zij met spoed terug naar Nederland, haar gezin in Zuid-Frankrijk achterlatend. Elsa denkt op Schiphol te zijn opgehaald door de politie, maar krijgt al snel haar bedenkingen. Ze komt in contact met een jongedame van begin twintig en samen zetten zij het op een rennen. Wat volgt is een waar kat-en-muis spel waar actie en vaart de boventoon voeren. De zoektocht naar de waarheid brengt ze zelfs bij de hoogste vrouw van De Nederlandse Bank.
De personages in het boek van Lubach worden weinig uitgediept. Te weinig naar mijn mening. Zij blijven oppervlakkig en zodoende gaat de lezer niet meeleven met de karakters, ondanks de verschrikkingen waarin zij zich bevinden.
IV doet mij in vele opzichten denken aan boeken van Dan Brown, David Baldacci en David Hewson. Dit wegens de combinatie van oude mysteries die opgelost dienen te worden, hoge functionarissen die betrokken zijn in het complot, de vele actie en een waar schietspektakel. Bij het plot bekruipt me ernstig het gevoel dat Lubach zich wel heel erg heeft laten leiden door De Da Vinci Code. Dat hij voor een onwaarschijnlijke dader kiest, getuigt van lef en spreekt voor hem. De daadwerkelijke ontknoping doet mij echter te veel aan het bizarre plot van De Da Vinci Code denken en is daarnaast ongeloofwaardig.
IV is een verhaal vol vaart, actie en spektakel. Als je houdt van een mysterie dat moet worden opgelost, ben je bij Lubach aan het goede adres. Ondanks dat het plot voor mij te weinig origineel is, zit het verhaal goed in elkaar en lijken alle losse eindjes aan elkaar geknoopt te gaan worden.
Plaats een reactie