Wat je nooit moet doen

De vriendinnen Sarah en Jennifer houden al jaren een lijst bij van dingen die je nooit moet doen. Dingen die gevaarlijk zijn, die je altijd moet zien te voorkomen. Als ze daar op een avond toch van afwijken,  heeft dat rampzalige gevolgen. De meisjes worden ontvoerd en drie jaar lang gevangen gehouden en misbruikt door een sadist. Tien jaar later probeert Sarah weer een normaal leven te leiden en zich zo veel mogelijk af te sluiten van de buitenwereld. Haar ontvoerder staat op het punt vrij te komen, en ze kan de brieven die hij haar uit de gevangenis stuurt niet langer negeren. Ze zouden een aanwijzing kunnen bevatten naar Jennifer, die nooit gevonden is. Sarah volgt het spoort uit de brieven, dat haar een donkere wereld binnenleidt, met nog grotere geheimen dan ze zich ooit had kunnen voorstellen.

Wow, wow, wow! Wat een heftig boek! Het verhaal van Sarah en Jennifer is een tragisch en gruwelijk. De sadist, een professor aan een universiteit, doet denken aan de bad guy in de serie The Following: charismatisch, een ijzersterke verteller en het type man dat jonge, naïeve meisjes zonder met zijn ogen te knipperen voor zich weet in te nemen. Maar ook een man die zonder mededogen jonge meisjes opsluit, ze hersenspoelt en ze vooral genadeloos onderwerpt aan gruwelijke vormen van marteling.

Sarah en de andere meisjes die in gevangenschap zaten, pakken elk op hun eigen manier de draad van hun leven weer op. De manier waarop ze dit doen verschilt enorm. Koethi Zan beschrijft op pijnlijk openhartige wijze wat een traumatische ervaring als deze met een mens doet. Sarah bijvoorbeeld sluit zichzelf compleet af van de buitenwereld. Ze woont onder de mensen, in New York, maar komt haar appartement nooit uit. De wereld is haar vijand. Tracy en Christine, de twee andere slachtoffers, hebben een andere manier gevonden om met hun herinneringen om te gaan: Tracy vecht terug. Ze heeft een eigen tijdschrift waarmee ze vecht voor vrouwenrechten. Christine is teruggekeerd naar haar oude leventje en steekt haar hoofd in het zand.

Dat het verleden niet te omzeilen is blijkt wel wanneer Tracy en Sarah op onderzoek uitgaan en het verleden maar al te dichtbij blijkt te zijn. Zonder al te veel vertellen kan ik wel verklappen dat de sadist die hen ontvoerde slechts het topje van de ijsberg is. Koethi Zan heeft een ijzingwekkende thriller geschreven met groots inzicht in de menselijke psyche. Het verhaal is snel, schokkend en moeilijk uit je hoofd te zetten. Gedurende het lezen zat ik op het puntje van mijn stoel, en van mijn nagels is weinig overgebleven. Dit is een echte aanrader. Ik heb lange tijd niet zo’n schokkend, heftig, intens verhaal gelezen als Wat je nooit moet doen. Iedereen: ga dit lezen!