Erik Winter ondergaat een midlifecrisis. Hij werkt al twintig jaar bij de politie, maar waar dient het allemaal toe? En hoe ziet zijn toekomst eruit? Dan wordt er een dode vrouw gevonden in een hotel in Göteborg. Het lijkt op zelfmoord, maar de afscheidsbrief van Paula Ney blijft vaag over een eventueel motief, en de wit gekalkte hand van de jonge vrouw is ook hoogst merkwaardig. Niet veel later wordt Paulas moeder dood aangetroffen. Ook een van haar handen is witgekalkt. Winter herinnert zich een onopgeloste zaak van twintig jaar geleden. Een mislukte speurtocht naar de vermiste Ellen Börge eindigde in dezelfde hotelkamer als waar Paula is gevonden: nr. 10. Wanneer Erik Winter deze zaak heropent, komt hij plotseling in het vizier van de moordenaar
Een spannend boek met een bizar einde. Het boek leest makkelijk weg en verleidt de lezer om steeds maar weer een bladzijde verder te lezen. Op die manier heb je het boek snel uitgelezen. Toch komt er weinig actie in het boek voor. De auteur zet zijn verhaal echter op zo’n manier neer dat het wel degelijk erg spannend is. Tot op het eind van het verhaal blijft het onduidelijk hoe het af gaat lopen wat het tot een sterk en verrassend einde brengt.
Plaats een reactie