Na een langdurige hittegolf is de lucht boven de stad plotseling geladen met elektriciteit. Lichten kunnen niet meer uit, machines draaien onafgebroken door. De toestand is chaotisch. Maar even plotseling als de situatie is ontstaan, is ze opgelost. Toch is er iets veranderd.
Journalist Gustav Mahler, gepensioneerd, ontvangt een telefoontje van het ziekenhuis. De doden in het mortuarium zijn wakker geworden. Geldt dit nu ook voor zijn kleinkind, dat hij onlangs heeft begraven? Elvy, die haar man tot aan zijn dood heeft verzorgd, schrikt midden in de nacht wakker. Wie staat daar voor de deur? De doden keren terug. En ze willen wat iedereen wil: thuiskomen. Maar is er plek voor hen?
Met De doden keren terug wilde Lindqvist een verhaal neerzetten waarin de levende doden, de zogenaamde zombies, nu eens niet als slechteriken zouden worden neergezet. Lindqvist is daar behoorlijk goed in geslaagd. Uiteraard vergt dit horrorverhaal de nodige fantasie van de lezer, maar als je openstaat voor het verhaal en je fantasie de vrije loop laat blijkt Lindqvist een topboek te hebben geschreven. Dat de auteur in zijn opzet geslaagd is om de doden niet als afschuwelijke monsters neer te zetten blijkt wel, aangezien ik, naarmate het verhaal vorderde, bijna hoopte dat de doden zouden blijven leven en er weer uit zouden komen te zien als mensen. Lindqvist beschrijft de doden erg goed, de lezer kan zich een duidelijk beeld schetsen van het uiterlijk van de betreffende dode. Je kunt ze echt aan hun graven zien krabben en vervolgens over de begraafplaats zien dwalen.
Interessante keuze van de auteur om een drietal personen te volgen bij wie allen een geliefd overleden persoon weer tot leven komt. Stuk voor stuk zijn de verhalen boeiend om te lezen en wil je zo snel mogelijk weten hoe het afloopt.
Plaats een reactie