Als enige van drie broers woont B.B. nog thuis bij zijn moeder. Zijn leven speelt zich grotendeels online af, op het forum badguysrock. Hij noemt zich daar blueeyedboy en beweert een moordenaar te zijn. Een klein groepje mensen volgt zijn blog en schrijft zelf ook, onder wie Albertine, met wie hij een duister verleden deelt. Maar schrijven zij verhalen, of gaan de teksten over het echte leven? En als dat laatste het geval is, wie schrijft dan de waarheid? Door hun verhalen en moorddadige fantasieën komt langzaam de gruwelijke waarheid over blueeyedboy aan het licht.
Als deze site geluid had gehad, dan had je me nu kunnen horen snurken, wat een ongelofelijk saai boek. Het gaat nergens over, komt nergens vandaan en gaat ook nergens naartoe, ondanks dat de achterkant van het boek iets anders beweert. De ik-vorm waarin het boek is geschreven leest ook beslist niet lekker: het lijkt net of je in het hoofd van een gestoord persoon meelift waar je vervolgens geen snars van snapt. Op het einde wordt het nog wel een beetje spannend, maar voor mij was dit boek toen al verloren.
Teveel psychologie, teveel onduidelijkheden en veel te vreemd, voor mij was dit gewoon geen prettig boek. Er zal ongetwijfeld een markt bestaan voor dit soort auteurs, anders werd het niet gedrukt. Maar ik kon het dichtslaan en daarna ver weg leggen…
Plaats een reactie