Jack Taylor, de gewelddadige, door schuld gedreven, ex-politieagent, is net ontslagen uit het psychiatrisch ziekenhuis. Getraumatiseerd omdat hij de dood van een kind heeft veroorzaakt, gelooft hij niet dat er nog hoop voor hem is. Dan wordt er een priester onthoofd aangetroffen in een biechtstoel in Galway, een gebeurtenis die zelfs de meest goddeloze burger schokt. Taylor wordt gevraagd de moordenaar te vinden.
Ierland moderniseert in snel tempo en de kerk, getroffen door allerlei schandalen, wankelt op haar grondvesten. Al gauw wordt Taylor meegesleurd in een duister web van moordzuchtige samenzweringen. Wat hij niet weet is dat het echte gevaar dichter bij huis ligt en veel persoonlijker is dan hij zich had kunnen voorstellen
Wat meteen opvalt aan het boek van Bruen is het hedendaagse actuele thema, namelijk priesterpedofilie. Wat direct daarna opvalt is uiteraard een agent, in dit geval een ex-agent, met een trauma. Het kind van zijn vrienden is in zijn bijzijn per ongeluk verongelukt en uiteraard kan een alcoholverslaving niet ontbreken. Door deze zware beproevingen heeft Bruen meteen een mooie ingang voor zijn zwarte humor. Hoofdpersoon Jack staat uiteraard niet al te positief in het leven, maar gaandeweg het boek verandert dit en komt met name zijn menselijke kant naar boven.
De spanning en actie zijn ver te zoeken, wat dat betreft is het boek meer een detectiveverhaal. Veel onderzoeken en wat achtervolgingen, maar echt keiharde actie ontbreekt. Hier en daar ene rake klap maar daar blijft het dan ook bij. Echt spannend wordt het boek ook niet, maar voor een detective is het verhaal prima uitgewerkt.
Plaats een reactie