Ongrijpbaar

Jack McEvoy wordt wegbezuinigd als misdaadverslaggever. Zijn laatste opdracht is het inwerken van zijn vervanger. Maar Jack heeft andere plannen. Hij wil een laatste verhaal schrijven waarmee hij na zijn vertrek de Pulitzer Prize gaat winnen. Hij richt zich op Alonzo Winslow, een zestienjarige drugsdealer die een meisje bruut heeft verkracht en vermoord. Jack overtuigt Alonzo’s moeder ervan om aan zijn onderzoek mee te werken, onder het voorwendsel dat hij Alonzo’s onschuld wil bewijzen.

Maar hoe verder hij komt met zijn onderzoek, hoe meer hij beseft dat Alonzo echt onschuldig is. Zijn speurtocht leidt hem de digitale wereld in, maar Jack beseft niet dat hij onbewust een digitaal alarm heeft laten afgaan – en de moordenaar weet dat hij eraan komt…

Ongrijpbaar is een boek vol achtervolging en uitermate gedegen speurwerk. Het verhaal begint met een korte schets van de moordenaar. Hierin wordt duidelijk in welk werkveld de dader zich bevindt. We weten nog maar weinig, maar toch voel je aan dat er iets goed fout zit bij deze persoon. De sfeer rondom dit personage heeft Connelly dan ook zorgvuldig weten neer te zetten waardoor het verhaal de nodige spanning krijgt. 

Dan maken we kennis met Jack, de overijverige journalist die in plaats van een primeur najaagt, zelf hét verhaal wordt. Hij is ontslagen en dus moet hij zijn opvolgster, een jonge journaliste met een passie voor moordartikelen inwerken. Zij steekt haar neus iets te diep in de zaken van de dader en is plotseling vermist. Tot overmaat van ramp raakt een vroegere geliefde van Jack in het spel betrokken. Hij is vastberaden om achter de identiteit te komen van de dader. Dat is dan ook het enige minpuntje aan dit boek. Als lezer weet je vanaf het begin zoveel meer van de moordenaar dan de hoofdpersonen zelf. Je wacht af tot zij doorhebben hoe het zit. Dit haalt het thrillergevoel uit het verhaal, je wilt enkel nog weten of de dader zich laat pakken en wie het overleeft. Een leuke weglezer.