Onderworpen

“Toen ik weer naar de universiteit ging om mijn colleges te geven had ik voor het eerst het gevoel dat er misschien wel iets te gebeuren stond; dat het politieke systeem waaraan ik al mijn hele leven deelnam in één klap uit elkaar kon barsten. Ik weet niet wat mij die indruk gaf. Misschien de houding van mijn masterstudenten: hoe amorf en apolitiek ze ook waren, die dag leken ze gespannen..”

Europa staat aan de vooravond van een immense politieke kanteling. Frankrijk wordt geteisterd door straatrellen en maatschappelijke machtsverschuivingen. Michel Houellebecq laat Frankrijk kiezen tussen het extreem-rechtse Front National en de snelgroeiende Moslimbroederschap.

De ik-persoon, professor aan l’Université Paris-Sorbonne en groot kenner van de Franse auteur Joris-Karl Huysmans, wordt hier door zijn functie en sociale omgeving steeds meer in meegetrokken. Samen met hem wordt de lezer heen en weer geslingerd tussen de extreme voor- en nadelen van een moslimoverheid in een Westerse beschaving.

Daarnaast lijkt de ik-persoon, ondanks zijn zeer respectabele academische carrière en bijbehorende reputatie, te worstelen met een constante eenzaamheid die veelal wordt gecompenseerd door alcohol en seks. Als na verloop van tijd ook deze invulling van zijn leven de spanning verliest, begint hij ongemerkt aan dezelfde (deels spirituele) reis als zijn persoonlijke idool: Huysmans.

Hoewel sommigen zijn schrijfstijl bestempelen als langdradig en overgedetailleerd, bewerkstelligt Houellebecq in Onderworpen vanaf de eerste pagina een band tussen de lezer en de ik-persoon , waardoor hij de lezer meesleurt in een achtbaan van realistische angsten voor religieuze politiek en de herkenbare duisternis van persoonlijke eenzaamheid. Houellebecq laat in deze roman zien zich niet te verschuilen voor zijn Islamkritische visie, maar ook de katholieke kerk en de huidige consumptiemaatschappij moeten het ontgelden.