Letterlijk leuk

Iedereen kent Gordon. Niet alleen is hij al bijna twintig jaar een succesvolle zanger, maar hij was ook jurylid van Idols, hij presenteert veelbesproken radio en tv programma’s en is zanger van het trio De Toppers. Niet veel mensen weten dat Gordon sinds jaar en dag schrijft; zo schreef hij bijvoorbeeld jarenlang voor dagblad De Telegraaf en weekblad Privé. 

Wat direct opvalt tijdens het lezen van deze bundel is dat de columns voornamelijk eerlijk en zeer openhartig zijn. Gordon begint vrijwel direct met het bedanken van het Nederlandse publiek omdat zij hem steunen en gebracht hebben waar hij nu is. Eerlijkheid is duidelijk een woord dat van toepassing is op zijn columns. Zo is Gordon niet te beroerd om de lezer te vertellen dat hij zich vol overgave op een liefde stortte, waarna vervolgens bleek dat hij werd opgelicht bij het leven. Maar ook zijn mening over bepaalde zaken, bijvoorbeeld het rookverbod in de horeca, steekt hij niet onder stoelen of banken. 

Gordon komt op veel mensen vaak over als ‘over the top’, in zowel zijn televisieprogramma’s, zijn optredens met De Toppers als in zijn columns. Het moet allemaal net wat extremer dan bij anderen. Dat is toch het beeld dat veel mensen van hem hebben. Met de bundel Letterlijk Leuk heeft Gordon dat beeld bij mij voor een groot deel weg weten te halen. Gordon blijkt vooral heel eerlijk en openhartig en zelf weet hij ook donders goed dat hij ‘over the top’ is alleen schaamt hij zich er niet voor hiervan te genieten. Hij heeft er tenslotte hard voor gewerkt. 

Wat dan wel weer jammer is, is dat nadat ik de bundel uit gelezen had, de hele Toppers rel begon. Ze zouden niet meer naar het Songfestival gaan wegens een fikse ruzie tussen Gerard Joling en Gordon. Dan komt toch weer die twijfel… Zou Gordon dan toch…?!?