Het loon van de zonde

Agnes Gaudera is nog maar net naar het rustige Mariaseeon verhuisd als er een jongetje verdwijnt. Is er sprake van ontvoering of moord, of is het een ongeluk? Politiecommissaris Konstantin Dühnfort moet de vijfjarige Jakob zien op te sporen. Maar het is uiteindelijk Agnes die het jongetje in het woud vindt. Hij zit naakt op een houtblok en hij lijkt niet te zijn mishandeld, maar er komt een stom woord uit hem. Wie hem daar heeft achtergelaten is een raadsel.

Niet lang daarna wordt er een gruwelijke moord gepleegd en lijkt het erop dat Dühnfort op zoek moet naar een sadistische moordenaar die zijn eigen waanideeën aan de hand van de Bijbel verantwoordt…

Omdat Agnes een jaar ervoor haar man en dochtertje bij een brand is verloren, koopt ze een huis in het kleine dorpje Mariaseeon om een nieuwe start te maken. Haar huwelijk en de verwoestende brand blijken later nog een staartje te hebben. Politiecommissaris Konstantin ‘Tino’ Dühnfort is een bevlogen onderzoeker die niets aan het toeval wil overlaten. Ook dit heeft een goede reden.

Dit is een boek wat je om de zoveel tijd tegenkomt: een sadistische moordenaar met een religieuze grondslag houdt een dorpje in zijn macht. Dat kan al gauw saai worden, zoiets van dertien in een dozijn. Dat is (gelukkig) bij dit boek niet het geval. Alle hoofdpersonen zijn voldoende uitgediept en het verhaal blijft boeien. Je leert langzaamaan de tragiek van iedereen kennen.

Het verhaal op zich ontrolt zich gaandeweg steeds meer, toch duurt het tot de laatste bladzijden voordat je door hebt wie dit nou op zijn geweten heeft, al heb je hier en daar toch al wel je vermoedens. Ook krijg je af en toe een aantal versregels voor je kiezen van bekende dichters, dat is dan misschien meer de voorliefde van de auteur dan van de lezer, maar het past wel mooi in het verhaal. Al lezend valt je op dat, voor zover dat mogelijk is bij een boek, het wel een prettig sfeertje uitademt. Ik heb het dan ook met plezier gelezen en was dan ook benieuwd naar hoe het afliep.

Een goed debuut van Inge Löhnig, sfeervol en goed leesbaar, dit belooft meer voor de toekomst.