Het leven van de ander geeft een inkijk in hoe je leven eruit ziet wanneer je erachter komt dat je moeder, die net is overleden, niet jouw echte moeder is en aan de andere kant wat er in je om kan gaan wanneer je wordt geconfronteerd met de mogelijkheid dat je de ziekte van Huntington hebt.
Wat blijft erover van jouw leven als je niet blijkt te zijn wie je bent, wie ben je dan nog wel? Dat is de vraag waar Rosie een antwoord op probeert te vinden, terwijl Holly – door de bekendmaking dat zij en Rosie bij de geboorte zijn verwisseld – belangrijke beslissingen moet nemen met de wetenschap dat ze misschien de ziekte van Huntington heeft.
Het eerste deel van het boek is geschreven vanuit het perspectief van Rosie, met een enkele afwisseling van een onbekend personage. Zelf had ik het verkeerde personage achter de onbekende verteller in mijn hoofd, waardoor ik de stukken opnieuw moest bekijken toen bleek wie de echte verteller was. Het tweede deel wordt afwisselend verteld door Rosie en Holly.
Alhoewel de gedachte achter het verhaal mooi is, vond ik het verhaal iets te langdradig en de personages niet altijd geloofwaardig en sommigen ook te wispelturig. Zeker aan het einde, wanneer Holly besluit haar echte familie te willen leren kennen, lijken de tijdlijnen niet meer lekker te lopen. Ook zou ik het boek eerder onder YA plaatsen dan onder een Roman.
Dat gezegd, leest het verhaal wel vlot en is het boeiend genoeg om te blijven lezen.
Plaats een reactie