In een stadje in Zweden wordt een oude dame in de wasruimte van haar zus overvallen. Ze ligt enkele dagen in het ziekenhuis maar overlijdt kort na de overval. Niet veel later wordt een elfjarig meisje, dat met meibloemen langs de deur gaat, ontvoerd. Zij is de enige getuige. Als de politie een onderzoek start, komen er verschrikkelijke geheimen over geweld en afpersing aan het licht. De dame blijkt niet zo beminnelijk te zijn als iedereen dacht en al spoedig wordt het meisje gevonden. Maar waarom zwijgt ze?
Aan het begin van Dodelijke bloemen worden veel verschillende personages geïntroduceerd, wat even verwarrend werkt. Niet veel later worden alle personages duidelijk en dan blijkt dat zij allen goed in het verhaal passen. Met hun verschillende beroepen en karakters krijgt het verhaal een extra dimensie en wordt het meer uitgediept. Over het algemeen zijn er twee hoofdpersonages die de boventoon voeren in een verhaal, maar dat is met Dodelijke bloemen niet het geval, wat het juist weer interessanter maakt om te lezen. Zo wordt de lezer een kijkje in het leven gegund van de verschillende hoofdpersonen die een rol spelen in het boek. We volgen bijvoorbeeld Claes, die ouderschapsverlof opneemt, en Louise die in scheiding ligt maar niet los komt van haar ex-man.
Het verhaal is niet ontzettend spannend, maar daar wordt het boek niet minder leuk om. De informatie op de achterkant van het boek verklapt al een behoorlijk deel van het verhaal. Buiten dat klopt niet alle informatie van de achterflap met het eigenlijke verhaal en dat is jammer. Verder zijn de hoofdstukken lang, maar ondanks dat leest het boek lekker snel weg. Dodelijke bloemen is niet bijster spannend en verwacht ook geen geweldig plot, maar het boek is daarentegen wél een echte pageturner.
Plaats een reactie