Zoals alle grote Europese steden is ook Rome een smeltkroes van culturen. Nergens wordt dat duidelijker geïllustreerd dan in de flatgebouwen rond piazza Vittorio. Geboren Romein, geïmporteerde noorderling en zuiderling, immigrant, toerist en student wonen dicht op elkaar aan het kleine plein, en de spanningen die voortkomen uit onbegrip en intolerantie kunnen hoog oplopen. Maar als op een dag het lijk van ‘de Gladiator’, draaideurcrimineel en schrik van het flatgebouw, in de lift wordt gevonden, komt alles pas werkelijk tot een kookpunt.
Iedere bewoner heeft een andere theorie over de moord, en alle vingers wijzen naar elkaar, maar over één ding zijn ze het eens: Amedeo, die door de politie is aangewezen als de schuldige, is juist de enige die het niet kan zijn. Want Amedeo is tja, wie ís Amedeo eigenlijk? Elf flatbewoners vertellen over de moord in hun lift, hun mening over de door de politie verdachte Amedeo, en over wie zijzelf verdenken.
De bewoners met verschillende achtergronden vertellen allemaal hun eigen verhaal vanuit hun eigen cultuur en karakter eigenschappen. En er wordt niet geschroomd om elkaar te kwetsen en teleur te stellen. De vooroordelen over elkaar vliegen je om de oren. Wat voor zeer grappige momenten zorgt in het boek.
Rome is een super grote en mooie stad, met natuurlijk een multiculturele smeltkroes aan mensen. Wat een geweldig onderwerp van Lakhous om dit verder uit te diepen tot een geweldig grappig en mooie roman. Iedereen vindt Amedeo geweldig aardig, maar is dit wel rechtvaardig?
Het plot blijft mysterieus, dit is een minpuntje. Misschien een idee voor Lakhous om een vervolg te schrijven?
Plaats een reactie