Een grootmoeder, een moeder en een dochter ontmoeten elkaar op hun weg naar de dood in drie grote, afzonderlijke verhalen. Ze staan voor de opgave hun leven onder ogen te zien, waarin ieder van hen een eigen plaats zoekt. Hoewel ze vertegenwoordigsters zijn van verschillende generaties uit dezelfde familie, blijken hun werelden uiteindelijk niet veel van elkaar te verschillen.
De drie vrouwen krijgen allemaal te maken met de dood, zoals ieder van ons uiteindelijk. De moeder van het verhaal heeft geen idee in welke wereld ze is beland, wat mooi wordt beschreven Tokarczuk. De lezers worden ook in deze wereld meegenomen waar het leven heel vaag is en er aparte en wonderbaarlijke dingen gebeuren.
Vooral het einde van het eerste deel is heel mooi beschreven, je krijgt er kippenvel van op je armen. Het tweede deel van de grootmoeder is meteen heel anders en je merkt een generatie verschil met haar dochter. De grootmoeder heeft geen gemakkelijk leven gekend. We blikken terug op haar verleden, in de herinneringen die deze oude dame ophaalt.
Het derde en tevens het laatste deel gaat over de dochter. Dit verhaal heeft mij het minste aangegrepen, het blijft op sommige punten nogal oppervlakkig. Een minpuntje van het boek is dat we de personen niet heel goed leren kennen en soms ietwat oppervlakkig blijft, dit had dieper uitgewerkt mogen worden. Het boek begint sterk met het eerste verhaal en eindigt zwak met het derde verhaal.
Plaats een reactie