Beste vriend

Iedereen kent Samuel Green, maar waar is hij ook alweer beroemd van? In een wereld die geobsedeerd is door roem wil hij maar één ding: gezien worden. Sam vult zijn dagen met het tellen van zijn volgers op Twitter, het bezoeken van vernissages waar gratis telefoons worden uitgedeeld en het verleiden van vrouwen van andere beroemde mannen. Voor zijn zoontje Sammie heeft hij geen tijd. Voor zijn echtgenote Venus ook niet. Tot Sam wordt gedwongen tot een keuze: zijn zoontje of zijn roem.

Na het zien van de film Alleen maar nette mensen, werd ik toch ook weleens benieuwd naar een boek van Robert Vuijsje. Toen ik het boek Beste vriend tegenkwam, besloot ik dat dit mijn eerste kennismaking met Vuijsje moest zijn. Helaas heb ik moeten concluderen dat het boek mij niet zo aanspreekt als ik had gehoopt.

Het verhaal gaat over Samuel en zijn vrouw en zoontje. Samuel is alleen maar bezig om zijn gezicht te laten zien op feestjes en zijn Twitter bij te houden. Dat bijna niemand hem lijkt te kennen op die feestjes doet er niet toe. Hij heeft maar één doel en dat is ooit zijn eigen magazine uitgeven. Al snel gaan de vele feestjes ten koste van zijn gezin. Zijn vrouw gaat op haar strepen staan en Samuel wordt gedwongen te kiezen. Tot dan is het een prima verhaal, maar wanneer Samuel problemen krijgt met zijn vrouw, dan ‘ontspoort’ het verhaal enigszins. Het wordt ongeloofwaardiger en Samuel lijkt weinig van de situatie te leren. Uiteindelijk valt het plot mij behoorlijk tegen. Weglopen voor je problemen lijkt hier een prima oplossing. Zonde dat Vuijsje dit niet verder heeft uitgewerkt. Hij kaart toch een vrij serieus probleem aan, maar laat bij de uitwerking veel liggen.

Daarbij is de schrijfstijl behoorlijk simpel, te simpel en gemakkelijk naar mijn mening. Korte, bijna staccato zinnen. Als lezer voel ik mij niet altijd serieus genomen en ik vraag mij af welke doelgroep Vuijsje voor ogen had tijdens het schrijven van dit verhaal.

De eerste druk van Beste Vriend kreeg een stuk minder aandacht in de pers dan Alleen maar nette mensen. Na het lezen van dit boek kan ik eigenlijk alleen maar concluderen dat ik dit volkomen begrijp.